Tijdens mijn eerste zwangerschap, had ik nogal wat kwaaltjes.
Een paar keer blaasontsteking, een humeur onder het vriespunt, niets meer lusten (en dat klinkt misschien aantrekkelijker dan het is) en omdat ik een groot kind droeg dat tot aan de bevalling niet in wilde dalen was ik de laatste tien weken bedlegerig met zwaar gekneusde ribben.

Dat laatste heeft er best wel even ingehakt. Ik had enorm veel pijn en ik ging van verloskundige naar gynaecoloog en weer terug. Tien weken lang kon ik bijna niets meer, met name zitten en staan was niet te doen. Alles was bont en blauw.
Omdat het mijn eerste kindje was werd ik niet ingeleid.

Slapen kon alleen op mijn zij met een kussen in mijn zij om mijn ribbenboog gebogen te houden. Mede doordat ik weinig bewoog en veel plat lag kwam daar nog een ander kwaaltje bij: rusteloze benen. Destijds kon ik er niet veel over vinden op Google, vandaar dat ik er voor anderen over wil schrijven.

En hoewel ik bij Caelan godzijdank niet bedlegerig ben geworden kwam aan het einde van het tweede trimester wel weer rusteloze benen opzetten.

 

 

 

Het klinkt vrij onschuldig maar als je er last van hebt dan is het verschrikkelijk. Zodra het tijd was om te gaan slapen dan kreeg ik de onbedwingbare behoefte om mijn benen te bewegen. Ik had een irritant, kriebelachtig gevoel in mijn onderbenen dat alleen weg was als ik mijn benen bewoog.
En laat benen bewegen en slapen nou net niet zo goed samen gaan.
Uren heb ik er van wakker gelegen.

Bij Roan ben ik al vrij snel magnesium gaan gebruiken. Dit hielp eventjes maar ik had steeds meer nodig. Weken voor de bevalling zat ik al aan de hoogste dagelijkse dosering (1000mg) en zat er niets anders op dan uit “zitten”.
Mocht jij last hebben van rusteloze benen en heb je nog geen magnesium geprobeerd dan zou ik dat zeker gaan doen.

Bij Caelan was ik het meest bang voor de gekneusde ribben. Zijn groei is met extra echo’s in de gaten gehouden, ik heb een zwangerschaps diabetes test gehad en uiteindelijk ben ik met 38 weken ingeleid om complicaties tijdens de bevalling te voorkomen (die er bij Roan helaas wel waren).

Ik heb wel wat pijn in mijn ribbenboog gehad maar in vergelijking met de zwangerschap van Roan mocht ik echt in mijn handjes knijpen. Helaas had ik wel vrij snel weer last van rusteloze benen.

 

 

Ik heb weer magnesium geslikt maar dit keer ook magnesium spray geprobeerd. Omdat ik een gevoelige huid heb met eczeem vond ik dat laatste niet echt een pretje. Het kan soms behoorlijk prikken. Als jij geen huidziekte hebt dan zou ik het zeker eens proberen, ik hoor er goede dingen over.

Tijdens mijn laatste trimester ging ik meestal als eerste van ons tweeën naar boven om te slapen. Niets vervelender dan EINDELIJK bijna in slaap vallen en dan gesnurk naast je te horen, toch? 😉

Ik ging met mijn rug plat op bed liggen en gooide mijn benen dan omhoog tegen de muur. Zo bleef ik wel een kwartier liggen. Meestal hielp dit goed om daarna in slaap te vallen. Als ik te lang wakker lag en alsnog rusteloze benen kreeg dan herhaalde ik het opnieuw. “Fietsen” in de lucht met mijn benen probeerde ik ook wel eens, maar dat hield ik meestal niet lang genoeg vol met die dikke buik.

 

 

Algemene tips voor rusteloze benen:

* Probeer een vast dag-nacht ritme aan te houden. Slaap niet overdag (al deed ik dat soms wel), ga iedere dag rond hetzelfde tijdstip slapen.
* Blijf bewegen overdag. Niet te veel (dat kan klachten verergeren) maar ook zeker niet te weinig.
* Neem magnesium, begin me